Όχι, δεν πρόκειται να νιώσω ενοχές

.

Όχι, δεν πρόκειται να νιώσω ενοχές

για τα ταξίδια, που πήγαμε μαζί

σε άλλες πόλεις, σε άλλες μουσικές

σε άλλες σελίδες

.

Δεν φταίει το βλέμμα που ανταλλάξαμε

ούτε κι ο καλοκαιρινός μας έρωτας

ακόμα κι αν μας πόνεσε

δεν φταίει αυτός

.

Όχι, δεν πρόκειται να νιώσω ενοχές

για τη ζωή μου, ότι κι αν λες

δεν σε πιστεύω, δεν φταίω εγώ

που φτάσαμε εδώ

.

Δεν φταίει που σβήσαμε τις φλόγες

στου κόσμου τα μυαλά

ούτε που σπάσαμε τις υποσχέσεις μας

ήταν ψεύτικες

.

Όχι, δεν πρόκειται να νιώσω ενοχές

που σε πίστεψα τυφλά

ήταν ανάγκη να πιαστώ

από το ψέμα

.

Δεν φταίει που και οι δυο λιγοψυχήσαμε

στο άκουσμα της αλήθειας μας

ούτε η εικόνα της ντροπής

στο πρόσωπο μας

.

Όχι, δεν πρόκειται να νιώσω ενοχές

για τίποτα απ’ όσα έκανα

μόνο οργή θα νιώσω

και χαρά

.

Θα πάρω τη ζωή στα χέρια μου

.

Θα κάνω κάτι νέο

.

Θα έρθεις μαζί;

Short Url: http://wp.me/p2tMSd-4p

Δεν έμεινε πια τίποτα να πούμε.

Τα είπαμε όλα.

Πάει ώρα πια που μόνο κοιταζόμαστε.

Με καταλαβαίνεις και σε καταλαβαίνω.

Σε νιώθω και με νιώθεις.

Τώρα πλέον μοιραζόμαστε το φόβο μας και την ελπίδα.

Νικήσαμε την εσωτερική μας ασημαντότητα.

Ας χωριστούμε λοιπόν, με την σιωπηλή υπόσχεση στους δρόμους να βρεθούμε.

Εκείνους της φωτιάς και του έρωτα.

Κι ας καούμε.

Καληνύχτα.

Short Url: http://wp.me/p2tMSd-4j