Ορθόδοξοι και Απόκληροι της Αριστεράς

Δεν μπορώ να καταλάβω τη εμμονή δήθεν ελεύθερα σκεπτόμενων ανθρώπων να μηρυκάζουν «εξ’ αποκαλύψεως αλήθειες» αποφεύγοντας συστηματικά όποια δική τους συμμετοχή στην διαδικασία που λέγεται λογική ανάλυση. Ο λόγος για τους πεφωτισμένους οπαδούς των μηχανισμών ισοπέδωσης της ατομικότητας και της παραγωγής χειροκροτητών.

Ο όρος εξέλιξη τους είναι τελικά ξένος και αντιμετωπίζεται ως ύβρις, ο Μαρξισμός αποτελεί ιερό ευαγγέλιο, κατανοητό μόνο στην ιδιοφυΐα των εκλεκτών. Η ανάλυση του Μαρξ, αποτελεί προνόμιο των λίγων πνευματικών ταγών που με τις αρμοδιότητες του αλάνθαστου και του ισόβιου, αποφαίνονται κατά περίσταση, για την ορθόδοξη στάση του κάθε πιστού που συλλαβίζει τα ιερά τσιτάτα, ώστε να αποφευχθεί η «επί ματαίω» επίκληση.

Σαν άλλοι γαλαζοαίματοι, θέτουν δικαιώματα κληρονομικού δικαίου στην Μαρξιστική θεώρηση της κοινωνίας, και αφορίζουν στο πυρ το εξώτερον κάθε «καταπατητή», ενίοτε και δικούς τους «ανανήψαντες».

Ο Μαρξισμός στα μάτια τους χάνει την όποια φιλοσοφική του φύση, ανάγεται σε κανονιστικό κείμενο κομματικής πειθαρχίας και αποτελεί το μόνο εγχειρίδιο επαναστατικής δράσης, αφού βεβαίως, αποκωδικοποιήθηκε και εκφράστηκε πρώτα σαν τέτοιο από τους αποστόλους ευαγγελιστές του Λένιν, Τρότσκι, Στάλιν, Μάο κτλ.

Εμείς, οι απόκληροι της Αριστεράς, όσοι δεν είχαμε τα φυσικά προσόντα καθαρόαιμου οσφυοκάμπτη χειροκροτητή, χάνουμε  ελέω Καθοδηγητή το δικαίωμα της όποιας χρήσης,  ανάλυσης ή ακόμα και επίκλησης της Μαρξιστικής κληρονομιάς. Κάθε μας παρέμβαση, θέση, παρουσία, αντιμετωπίζεται με ακαριαία ιδεολογική αποκήρυξη, με αυτόματη ταύτιση μας με τον «ταξικό» εχθρό. Η ταξική μας ή ιδεολογική μας ταυτότητα αμφισβητείται και κάθε επικοινωνία μας με το λαϊκό κίνημα ορίζεται ως μολυσματική. Αποκτούμε την ταμπέλα του προβοκάτορα, του προδότη, του πράκτορα και οι ιδέες μας, οι προθέσεις μας, οι αγωνίες μας, αναρτούνται στον πίνακα των αμαρτημάτων προς παραδειγματισμό.

Ο Μαρξ όμως, ούτε πανάκεια είναι, ούτε ιδιοκτησία σας κύριοι. Ο Μαρξ μας έδωσε εργαλεία για να κατανοήσουμε το σήμερα και να επεκτείνουμε την θεωρητική μας αντίληψη στο αύριο. Εργαλεία για να δράσουμε και να αλλάξουμε την κοινωνία, αλλά και να ελευθερώσουμε την σκέψη μας. Και δεν είναι μόνο ο Μαρξ, αλλά πολλοί μεγάλοι φιλόσοφοι και στοχαστές που σε διάστημα δυόμιση χιλιάδων ετών συμπληρώνουν, διορθώνουν, αναλύουν και συνθέτουν τις ιδέες τους.

Καμιά θεώρηση όμως δεν έχει αξία στο κενό. Παίρνει  υπόσταση μόνο τότε όταν βρει το γόνιμο εγκέφαλο που θα την επεξεργαστεί και θα την μοιραστεί. Τέτοιοι εγκέφαλοι όμως «δυστυχώς» αρνούνται την τυφλή αποδοχή των «αυθεντιών» και των δογμάτων. Έτσι μένουν στο περιθώριο της ιδεολογική σας γειτονιάς, γίνονται απόκληροι και γραφικοί.

Κάποιοι λοιπόν  πιστεύουν πως έχουν το κληρονομικό δικαίωμα του τίτλου του Αριστερού, και ως εκ τούτου την αποκλειστικότητα. Σ’ αυτούς έχω μόνο να πω τα εξής. Αριστερός δεν είναι τίτλος αλλά στάση ζωής. Μια στάση που εμπεριέχει την άμεση δημοκρατική θεώρηση, τον σεβασμό στην αυτοδιάθεση  και πάνω απ’ όλα την διαρκή αμφισβήτηση των θεσμών και την μέγιστη δυνατή ριζοσπαστικοποίηση.

Αλλά ότι και να λένε, ότι και να πιστεύουν, εμείς οι γραφικοί θα είμαστε πάντα εδώ, σαν άλλοι Μώμοι, να ενοχλούμε με τις θέσεις μας και τις απόψεις μας.